قدردانی از بهترین همسر و بابای دنیا

همسر عزیز تر از جانم مصطفی ازطرف خودم و پسرمان می بوسم دستهایت را و این شعر تقدیمت باد:

همسرم مونس شبهای تارم گر نباشی روز و شب از دوریت من بی قرارم !

ای پناهم بی تو باشم من غریب و بی پناهم من بهارانم همیشه چونکه هستی در کنارم !

هر زمان هستی صفا و مهر میبارد به خانه گرم می باشد همیشه سردی این آشیانه !

محو می گردد تمام غصه و اشک شبانه چون تو هستی بهتر از آوا و هر ترانه !

ای نگین پر بها انگشتر این دستهایم همسرم ای راز دار مونس این غصه هایم !